Heiman Leefsma

Over het lot van Heiman zelf is lange tijd veel onduidelijk gebleven. Op basis van de beschikbare informatie kan de volgende reconstructie gemaakt worden: vrijwel alle nog in Apeldoorn wonende Joden moeten zich medio januari 1943 laten interneren in Het Apeldoornsche Bosch. Heiman wordt in de plaatselijke politiearchieven genoemd omdat hij zich niet heeft gemeld voor internering. Hij doet een beroep op de medische verklaring die hij in bezit heeft en waaruit zou blijken dat hij op grond van ziekte en ouderdom - hij is dan 89 - niet mag worden vervoerd.

Ondanks deze verklaring wordt hij door de nazi’s toch naar Het Apeldoornsche Bosch gedeporteerd. In een brief die later door zijn kleinzoon wordt geschreven, staat dat Heiman niet in staat was om zelf te lopen en dat de bezetter hem daarom met stoel en al uit huis heeft gehaald. Dat heeft één van de buren van Heiman na de oorlog aan deze kleinzoon verteld. Een andere naoorlogse getuige beschrijft dat alle zieke Joden werden ingedeeld in een aparte ziekenzaal van Het Apeldoornsche Bosch. De overige geïnterneerde dorpelingen worden gescheiden van de circa dertienhonderd patiënten. Henrietta Leefsma-Godschalk heeft mogelijk de verzorging van haar schoonvader op zich genomen.

U leest hier het hele verhaal