De familie Fuldauer ontkomt in de nacht van 21 op 22 januari 1943 aan deportatie omdat secretaresse Pauline Vomberg de Duitsers meldt dat Johanna Fuldauer niet Joods is. Vanuit de villa zien Philip, Johanna en hun zeventienjarige dochter Hannie hoe de kinderen van Achisomog de paviljoens worden uitgejaagd en in vrachtwagens worden weggevoerd. In 1946 keert Philip Fuldauer terug naar Het Apeldoornsche Bosch. In de oude paviljoens bouwt hij zijn Paedagogium weer op. Eerst met slechts zeven kinderen, maar dat worden er al snel meer. In 1966, een jaar na Fuldauers pensioen, verhuist het Paedagogium naar het Sinaï-centrum in Amersfoort.

Begane grond en
eerste verdieping

‍Op de begane grond van de woning is een tentoonstelling ingericht die het verhaal vertelt van de bloeiende instelling die Het Apeldoornsche Bosch ooit was en van de ramp die zich daar in januari 1943 voltrekt. Philip Fuldauer is een van de zeven personen aan de hand waarvan het verhaal van Het Apeldoornsche Bosch in de villa tot leven komt. Andere personen zijn onder meer Greta Swart, Mischa Hillesum en Pauline Vomberg.

In gesprek over thema’s als vrijheid, vriendschap, veiligheid en vluchten

Op de eerste verdieping wordt de geschiedenis naar de actualiteit gehaald. In vier kamers gaan bezoekers aan de hand van de geschiedenis van Het Apeldoornsche Bosch in gesprek over thema’s als vrijheid, vriendschap, veiligheid en vluchten. Met verschillende activiteiten en in uiteenlopende vormen van dialoog wordt er aandacht geschonken aan de betekenis van deze begrippen in heden en verleden. Met projecten voor en met het basisonderwijs, voortgezet onderwijs, MBO en HBO is het Herinneringscentrum nadrukkelijk ook een plek voor kinderen en jongeren.